A
Augur_DL
Guest
geschreven door: ...
Dit wordt een verhaaltje wat deels op fantasie en deels op waarheid berust.
Al vroeg was ik er achter dat ik het heel prettig vind om dikke luiers te dragen. En ook deze te gebruiken waar deze voor bedoeld zijn, nl. om er je behoefte in te doen. Ik vind het niet alleen fijn om luiers te dragen maar ook bijpassende "babykleding", zoals rompertjes, en pofbroekjes en andere kleding die voor kleine kinderen is bedoeld.
Dit is gekomen dat ik een keertje uit logeren ben geweest bij een buurjongetje. Dit jongetje plaste nog op twaalfjarige leeftijd in bed en kreeg voor het slapen gaan een luier aangespeld en een plastic luierbroekje aan onder zijn pyjama.
Het gebeurde regelmatig, dat als ik bij hem aan het spelen was zijn moeder vroeg; "of hij even zijn nachtgoed op wilde bergen", en dit bestond dan uit een luier een plastic luierbroekje en een luierpakje. Ook hing dit iedere dag aan de waslijn. Andere jongens pesten hem wel eens hiermee, maar ik heb hier nooit aan meegedaan.
De aanleiding voor het logeerpartijtje was dat mijn ouders een weekend weg moesten en ze konden mij niet meenemen, zodoende werd er contact opgenomen met de moeder van Robby, of het een bezwaar zou wezen als ik daar een weekend zou overnachten.
"Nou", was het antwoord; "dat is goed, stuur hem maar." Hierna is het vaker gebeurt dat ik daar een nachtje overbleef. Eigenlijk kon ik niet wachten tot bedtijd, de tijd ging veel te langzaam. Misschien, dacht ik, krijg ik ook een luier om en zo'n luierpakje. En hoe moest dat nu voelen, wat voor een gevoel zou dat geven om in de luier te plassen.
Eindelijk was het dan zover, bedtijd. We moesten naar boven om ons te wassen en tanden te poetsen. Robby's moeder kwam naar boven en riep ons op de slaapkamer van Robby. Toen vroeg ze; "Leo, plas je ook nog wel eens net als Robby in bed?" Het antwoord was snel geven ik jokte dat dit me vaker overkwam dan me lief was.
"Wel" zei ze "Dan krijg jij ook net als Robby een dikke nachtluier aan, dan hoef je niet bang te zijn dat morgenochtend in een nat bed wakker word". Robby werd opgetild en op een grote commode gelegd en zijn enkels werden net als bij een baby beetgepakt en omhoog getild. Zijn billen werden voorzien van luierzalf en babypoeder en er werd een dikke katoenen luier onder zijn billen geschoven. De luier werd tussen zijn benen getrokken en werd met vier grote luierspelden vastgezet. Hierna moest hij gaan staan en in een plastic broekje stappen. Er werd hem een luierpakje aangetrokken en de drukknoopjes in zijn kruis vast geklikt. Zelf moest hij zijn pyjamatruitje aantrekken.
Van opwinding had ik een stijf plassertje gekregen. Ik werd ook opgetild en op de commode gelegd en net als bij mijn vriendje kreeg ik ook een luier omgespeld. Terwijl ze mijn billen insmeerde met de luierzalf merkte ze op;
"Je lijkt het wel fijn te vinden om een luier om te krijgen." De luier werd strak vastgezet met vier luierspelden. Ook ik moest gaan staan en in een luierbroekje stappen. Het broekje werd opgetrokken en werd gecontroleerd of de luier goed onder het broekje zat. Robby's moeder tastte hiervoor de tailleband en de pijpjes af. Waar nodig duwde ze de luier onder het broekje. Er werd ook een luierpakje gepakt en ik moest mijn armen door de armsgaten heen steken. Mijn hoofd kwam er ook door, en het pakje werd over de luier naar beneden getrokken. Ik moest mijn benen wat uit elkaar doen, en ze klikte het pakje vast in mijn kruis. Hierna moest ik me omdraaien en ze streek even over mijn dikke luierkontje, gaf er ook nog een tik tegen en zei,
"Kom maar, dan mag je in de spiegel kijken hoe je eruitziet". Ze pakte mijn hand en nam me mee naar de spiegel waar ik mezelf kon bekijken. Het gaf een vreemd opwindend gevoel bij het lopen. De luier hinderde me een beetje bij het lopen maar op een heel prettige manier. Voor de spiegel zag ik mezelf staan met een rood hoofd van schaamte en opwinding. Een grote jongen van twaalf en dan als een baby aangekleed wezen. Het gevoel wat mijn plasser gaf was ook heel fijn en voor de spiegel begon ik over mijn luier te wrijven.
"Wat doe je nu", vroeg Robby's moeder. En ik moest bij haar komen en ze gaf me een tik voor mijn billen. Ze gaf me een standje dat ik dat niet mocht doen. Maar ze nam me wel op haar schoot en begon zelf lekker te wrijven over mijn dikke luier. Wat een heerlijk gevoel gaf dat, en zo werd ik voor de eerste keer in mijn leven klaargemaakt. Ik liet me helemaal gaan tot groot plezier van de moeder van Robby.
Hierna kreeg ik verder alleen mijn pyjamatruitje aan, zodat mijn luierkontje goed zichtbaar bleef. Ik bekeek mezelf nog een keertje in de spiegel, en eigenlijk was het een belachelijk gezicht. Een grote jongen en dan als een kleine jongen te zijn aangekleed. Maar het gevoel wat de luier gaf maakte veel goed.
Toen naar beneden waar Robby op de bank naar de televisie zat te kijken. Ik ging naast hem zitten, en begon een beetje te lachen. Wat een idioot gezicht, dacht ik bij mezelf twee grote jongens op de bank met allebei een dikke luier rond de billen, een plastic broek aan en een luierpakje. Wat zouden de andere kinderen uit de klas wel niet moeten denken.
Na verloop van een halfuur ging de deurbel en er kwam visite binnen. Een oom en tante van Robby deze keken helemaal niet raar op dat we met luiers aan naar de televisie zaten te kijken. Ik moest even bij de tante van Robby komen en ze trok me op haar schoot en begon me een beetje te kietelen. Onderwijl vroeg ze aan me;
"Ben je nog droog, of heb je al een ongelukje gehad?" Hierbij wreef ze ter controle over de voorkant van de luier wat weer een waanzinnig gevoel gaf. Het knuffelen vond ik een waanzinnig fijn gevoel. Ik mocht terug naar mijn eigen plaatsje op de bank, maar ondertussen was de oom van Robby hier al gaan zitten. Ik mocht bij hem op schoot verder naar de televisie kijken. Af en toe ging de hand van Robby's oom ook over de voorkant van de luier en dan streek en tikte hij op de luier. Hij had zij knieen bij elkaar en ik mijn benen wijd zodat hij zonder moeite lekker over de luier kon wrijven. Robby's moeder zei plots;
"Bedtijd, jongens naar boven". Boven aangekomen werden we beiden gecontroleerd of we nog 'droog' waren. Mijn luier was nog droog maar ik kreeg wel enige aandrang om te gaan plassen. Mijn luier werd afgedaan en ik mocht naar de WC. Teruggekomen was ik meteen aan de beurt voor de luier. Ik werd weer opgetild en op de commode gelegd. Mijn enkels werden weer beetgepakt en mijn billen werden opnieuw gepoederd en in de luierzalf gezet. Hierna werd de luier onder mijn billen geschoven en deze werd weer vastgezet met 4 luierspelden. Hetzelfde plastic broekje werd me weer aangedaan. En ik werd weer gecontroleerd of de luier goed onder het broekje zat. Hierna ging het luierpakje weer over de luier heen en werd aan de onderkant vast geklikt. Ik moest beneden de oom en tante nog welterusten zeggen en van beiden kreeg ik een nachtzoen en een knuffel.
Boven aangekomen werd ik in bed gestopt samen met Robby sliepen we in een bed. In bed begon Robby een beetje te praten en te vragen of ik het ook fijn vond een luier te dragen. Natuurlijk kon ik niets anders als antwoord geven dat ik het heel prettig vond.
"Weet je, misschien krijgen we morgen ook weer luiers aan. Dat is ook best wel spannend om overdag een luier en babykleding te dragen." Het idee stond me wel aan maar ik was ook een beetje ongerust. Want wat moest je, als je buiten wilde spelen, zouden andere kinderen zien dat je dan een luier om hebt of zullen ze je er mee pesten. Maar de gedachte wond behoorlijk op.
Ik was al vroeg wakker en had in mijn luier geplast. Het voelde lekker warm aan en zwaar. Ondertussen werd Robby ook wakker en streek over mijn luier en zei:
"Je hebt een flinke natte luier. Ik vroeg aan hem wat het nu inhield om ook overdag een luier te dragen, moest je hier ook mee naar buiten of bleef de schade beperkt. Mocht je binnenblijven." Robby's moeder kwam de kamer binnen en vroeg of we lekker hadden geslapen, onderwijl trok ze het dek weg en controleerde onze luiers.
"Wel," zei ze "gelukkig hebben jullie allebei een luier om gehad want ik geloof dat zonder de luiers het bed was veranderd in een zwembad. Jullie gaan eerst ontbijten. Kom maar mee." We liepen achter haar aan en nu was het toch een vervelend gevoel mijn billen begonnen een beetje te branden van die natte luier en deze (luier) hing ook zwaar tussen mijn benen.
Beneden kregen we ons ontbijt en na het ontbijt werd ik als eerste verlost van de natte luier. Ik moest bij de moeder van Robby komen en deze maakt mijn pakje los, trok het luierbroekje naar beneden, maakte de spelden los en ontdeed me van de luier.
"Wel." zei ze, "je had deze luier ook niet heel veel langer om moeten houden want je billetjes zijn behoorlijk rood." En ze gaf er een paar tikjes tegen en mijn piemeltje begon ook weer te steigeren. Natuurlijk was het nu de beurt aan Robby die de dezelfde behandeling onderging.
We werden weer naar boven gestuurd en werden daar gewassen waar extra veel aandacht aan mijn rode billen werd gegeven. Ze werden met extra zorg behandeld. We moesten weer mee naar de slaapkamer van Robby, en terwijl de moeder van Robby op zijn bed ging zitten vroeg ze aan ons:
"Willen jullie een luier vandaag dragen, of een normaal onderbroekje? Als jullie kiezen voor de luier zal ik jullie extra in de gaten houden, want bij Leo is er al enige vorm van luieruitslag en dat is geen prettig gevoel. Ik zal jullie dus heel regelmatig moeten verschonen en dit zal gebeuren zonder dat jullie zeuren mijn luier is nog niet nat of ik ben net zo fijn aan het spelen en, dit is het belangrijkste, jullie blijven de hele dag binnen. Als jullie buiten gaan spelen en jullie hebben allebei een luier aan weet ik niet af de andere kinderen dit ook zo normaal zullen vinden. Ik ben dan een beetje ongerust dat ze jullie gaan uitlachen en voor de gek gaan houden."
De keus was heel snel gemaakt en ik koos natuurlijk voor de luier. Het gevoel wat dat gaf was en is heel prettig. Ik werd weer opgetild en op de commode gelegd en eigenlijk was ik het al een gedeelte gewend. Mijn enkels werden beetgepakt en net als bij een baby omhoog getild. Mijn kontje werd gezalfd en gepoederd en de luier werd onder mijn billen geschoven tussen mijn benen doorgetrokken en vastgespeld met vier luierspelden. Nu werd me een luierbroekje aangedaan met drukknopen. Hierna werd een rompertje gepakt en dit werd me ook aangetrokken en tussen mijn benen vast geklikt met de drukkoopjes.
"Zo, nu nog de bovenkleding" en er werd een T-shirt gepakt, "en nu mag je zelf je broekje uitzoeken." Er lagen een aantal pofbroekjes op een stoel en ik koos er eentje uit met schouderbandjes lichtblauw van kleur bedrukt met kabouters. Deze mocht ik zelf aantrekken. Ik kreeg verder mijn sokken aan, een beer in de handen geduwd en mocht in de spiegel kijken hoe dat ik eruit zag.
Ik zag mezelf in de spiegel staan: een grote jongen van twaalf jaar aangekleed als een baby en het prettig vinden ook. Die luier zat echt prettig en eigenlijk alles wel wat ik aanhad. De luier was ook heel duidelijk zichtbaar en zat erg dik om mijn kont. En dat broekje ook weer een aparte ervaring. Net zo'n peuterbroekje.
Ondertussen werd ook mijn vriendje aangekleed en toen hij klaar was had hij ook net zo'n broekje aan als ik, maar dan in een rode kleur. Het was een prachtig gezicht. Het voelde prettig aan en er werd ook niet raar over gedaan dat we allebei liever een luier omwilden. We kregen gewoon een luier om en babykleding aan. We mochten overal komen in huis maar we mochten alleen niet naar buiten om te spelen en dit vonden we helemaal niet erg.
Ik kreeg een erge dorst en vroeg aan Robby of hij dit ook had. We gingen naar Robby's moeder om te vragen om een glas drinken. Ze vroeg:
"Hoe staat het met de luiers van jullie?", en ze kwam naar me toe en ze streek over de voorkant van mijn broekje om te voelen of de luier nog droog was. Ik kreeg een complimentje omdat ik nog zo'n grote jongen was en ik voelde me nog beretrots ook. Ook mijn vriendje kreeg een complimentje en we kregen allebei een glas melk. Hierna kregen we allebei een aai over onze bol en een klapje op ons luierkontje wat een heerlijk gevoel gaf.
Het is heel raar maar als ik nog wel eens terugdenk aan die tijd komen alleen maar leuke en fijne herinneringen naar boven terwijl er ook wel vervelende dingen waren, Maar die lijk ik nu een beetje te vergeten of deze komen anders in mijn herinnering terug. We mochten dan wel niet naar buiten om te spelen vanwege de andere buurkinderen maar er kwam wel visite die werd binnengelaten en dan zagen ze toch dat we luiers om hadden. Maar ook mensen met kinderen die binnen kwamen vallen vonden we toen heel vervelend. Maar nu zou ik willen dat als ik wel eens buiten loop met een luier aan dat er een opmerking gemaakt werd in de vorm van:
"Moet je nou eens kijken, hij lijkt wel een luier aan te hebben". Dit is het gekke, de mensen kijken wel en er zullen er ook wel bij zijn die dit opmerken maar ik krijg heel weinig reacties. De meeste mensen merken het nog geen eens.
Laatst heb ik al mijn moed en durf bij elkaar gezocht en heb gereageerd op een advertentie waarin een naaister zich aanbood om speciale kleding voor feesten en partijen te maken. Ik heb luierpakjes laten maken en ook een aantal babypakjes, hesjes en pofbroekjes. Het was best wel spannend om dit te vragen en ze keek op zo'n een bepaalde manier naar me. Maar ik kan er ook wel natuurlijk heel andere gedachtes bij hebben gehad, want je haalt je op een gegeven moment alles in je hoofd. Ik heb wel het idee gehad dat deze mevrouw zich ook afvroeg, waar heb je dit nu toch voor nodig? Ik gaf als antwoord dat dit voor een feestje bedoeld was. En ergens is dit ook wel zo.
Maar ze vroeg ook; "Wel pas het maar aan dan kan ik ook meteen kijken of het allemaal goed zit". Dit was ook weer een heel aparte ervaring. Het paste heel goed en toen zei ze:
"Alleen de luier mis je nog volgende week heb ik de rest van de kleding af en als je dit dan komt halen neem dan ook een luier mee. Dan ik zien of de maat goed is en of de luier goed onder de kleding zit. Of er eigenlijk wel genoeg ruimte is voor de luier onder de kleding." Hier had ik misschien wel op gehoopt maar beslist niet verwacht en het maakte me eigenlijk een beetje ongerust want hoe zou er gereageerd worden als daar daadwerkelijk met een luier aan mijn bestelde babykleding zou gaan staan passen, van zo onder het mom zo leuke kleding voor een feestje.
Het viel een beetje rauw op mijn dak en moest nog heel erg aan het idee wennen maar naarmate de week vorderde kreeg ik er toch wel zin in ik was benieuwd hoe ze zou reageren. De dag was daar dat er was afgesproken dat de bestelde kleding af zou zijn. Ik belde haar op en vroeg haar of de kleding af was. Ze gaf als antwoord:
"Ja, kom het vanmiddag maar halen en vergeet dan niet om een luier te dragen want anders krijg je het niet mee!" Binnen het uur stond ik bij haar voor de deur ik had een dikke nachtluier aan, een luierpakje en hier over heen een ruim vallend trainingspak. Maar evengoed was toch ook nog wel duidelijk zichtbaar dat ik hieronder een luier aan had.
"Wel,", zei ze toen binnen stond, "doe je schoenen maar uit en je trainingspak dan zal ik ondertussen je luierpakjes en je babybroekjes halen van boven. Maar eigenlijk, laat eerst maar eens zien hoe dit je staat." Nou daar stond ik in de gang van een vreemd huis met alleen mijn luier en luierpakje aan.
Ze kwam op me af en net als vroeger werd er weer eens een keer over mijn luierkontje gewreven en kreeg ik ook een paar klappen op de dikke luier. Toen moest ik me omdraaien. En ze voelde aan de voorkant van mijn luier of deze nog droog was.
"Wel," zei ze, "zo te voelen ben je nog een grote jongen kom maar mee naar de woonkamer ga hier maar zitten," Ze wees een plekje aan op een speelkleed, "dan zal ik de kleding van boven halen. Ik ben benieuwd hoe het past." Maar daar was ikzelf ook eigenlijk best wel benieuwd naar.
Het leken wel uren voor dat ze weer naar beneden kwam met de babykleding. De deur ging open en ze had kleding in haar handen waar ik nooit van had durven dromen. Allemaal babykleding maar dan vertaald naar een grotere maat. Mijn penis begon van opwinding te groeien en te kloppen tegen de luier.
"Nu kom maar eens passen." Ik stond op en liep naar haar toe. Haar hand ging over de voorkant van mijn luier en ze vroeg:
"Je bent toch nog wel droog hT, want zulke mooie kleding is niet bestemd voor jongetjes die nog in hun luiers plassen." Ik was niet droog meer. Maar evengoed mocht ik de kleding passen en ik werd echt helemaal gek van opwinding. Ik werd van alle kanten bekeken in de verschillende kleding en mocht ook voor de spiegel staan om te zien hoe het allemaal stond. Ik vond (en vind) het prachtig enige voorkeur heb ik toch wel voor de luierpakjes want het zit heel prettig (de luier wordt dan extra tegen je plasser gedrukt) en het staat heel leuk.
Nou laat verder de fantasie maar weg, misschien heb ik hier en daar iets in het verhaal aangedikt, maar de waarheid heb ik verder geen geweld aangedaan. Ik hoop dat ik hier niet om wordt uitgelachen of dat je bij je zelf zegt: wat een gek. En anders? Nou dan kan ik er verder weinig aan veranderen.
Dit wordt een verhaaltje wat deels op fantasie en deels op waarheid berust.
Al vroeg was ik er achter dat ik het heel prettig vind om dikke luiers te dragen. En ook deze te gebruiken waar deze voor bedoeld zijn, nl. om er je behoefte in te doen. Ik vind het niet alleen fijn om luiers te dragen maar ook bijpassende "babykleding", zoals rompertjes, en pofbroekjes en andere kleding die voor kleine kinderen is bedoeld.
Dit is gekomen dat ik een keertje uit logeren ben geweest bij een buurjongetje. Dit jongetje plaste nog op twaalfjarige leeftijd in bed en kreeg voor het slapen gaan een luier aangespeld en een plastic luierbroekje aan onder zijn pyjama.
Het gebeurde regelmatig, dat als ik bij hem aan het spelen was zijn moeder vroeg; "of hij even zijn nachtgoed op wilde bergen", en dit bestond dan uit een luier een plastic luierbroekje en een luierpakje. Ook hing dit iedere dag aan de waslijn. Andere jongens pesten hem wel eens hiermee, maar ik heb hier nooit aan meegedaan.
De aanleiding voor het logeerpartijtje was dat mijn ouders een weekend weg moesten en ze konden mij niet meenemen, zodoende werd er contact opgenomen met de moeder van Robby, of het een bezwaar zou wezen als ik daar een weekend zou overnachten.
"Nou", was het antwoord; "dat is goed, stuur hem maar." Hierna is het vaker gebeurt dat ik daar een nachtje overbleef. Eigenlijk kon ik niet wachten tot bedtijd, de tijd ging veel te langzaam. Misschien, dacht ik, krijg ik ook een luier om en zo'n luierpakje. En hoe moest dat nu voelen, wat voor een gevoel zou dat geven om in de luier te plassen.
Eindelijk was het dan zover, bedtijd. We moesten naar boven om ons te wassen en tanden te poetsen. Robby's moeder kwam naar boven en riep ons op de slaapkamer van Robby. Toen vroeg ze; "Leo, plas je ook nog wel eens net als Robby in bed?" Het antwoord was snel geven ik jokte dat dit me vaker overkwam dan me lief was.
"Wel" zei ze "Dan krijg jij ook net als Robby een dikke nachtluier aan, dan hoef je niet bang te zijn dat morgenochtend in een nat bed wakker word". Robby werd opgetild en op een grote commode gelegd en zijn enkels werden net als bij een baby beetgepakt en omhoog getild. Zijn billen werden voorzien van luierzalf en babypoeder en er werd een dikke katoenen luier onder zijn billen geschoven. De luier werd tussen zijn benen getrokken en werd met vier grote luierspelden vastgezet. Hierna moest hij gaan staan en in een plastic broekje stappen. Er werd hem een luierpakje aangetrokken en de drukknoopjes in zijn kruis vast geklikt. Zelf moest hij zijn pyjamatruitje aantrekken.
Van opwinding had ik een stijf plassertje gekregen. Ik werd ook opgetild en op de commode gelegd en net als bij mijn vriendje kreeg ik ook een luier omgespeld. Terwijl ze mijn billen insmeerde met de luierzalf merkte ze op;
"Je lijkt het wel fijn te vinden om een luier om te krijgen." De luier werd strak vastgezet met vier luierspelden. Ook ik moest gaan staan en in een luierbroekje stappen. Het broekje werd opgetrokken en werd gecontroleerd of de luier goed onder het broekje zat. Robby's moeder tastte hiervoor de tailleband en de pijpjes af. Waar nodig duwde ze de luier onder het broekje. Er werd ook een luierpakje gepakt en ik moest mijn armen door de armsgaten heen steken. Mijn hoofd kwam er ook door, en het pakje werd over de luier naar beneden getrokken. Ik moest mijn benen wat uit elkaar doen, en ze klikte het pakje vast in mijn kruis. Hierna moest ik me omdraaien en ze streek even over mijn dikke luierkontje, gaf er ook nog een tik tegen en zei,
"Kom maar, dan mag je in de spiegel kijken hoe je eruitziet". Ze pakte mijn hand en nam me mee naar de spiegel waar ik mezelf kon bekijken. Het gaf een vreemd opwindend gevoel bij het lopen. De luier hinderde me een beetje bij het lopen maar op een heel prettige manier. Voor de spiegel zag ik mezelf staan met een rood hoofd van schaamte en opwinding. Een grote jongen van twaalf en dan als een baby aangekleed wezen. Het gevoel wat mijn plasser gaf was ook heel fijn en voor de spiegel begon ik over mijn luier te wrijven.
"Wat doe je nu", vroeg Robby's moeder. En ik moest bij haar komen en ze gaf me een tik voor mijn billen. Ze gaf me een standje dat ik dat niet mocht doen. Maar ze nam me wel op haar schoot en begon zelf lekker te wrijven over mijn dikke luier. Wat een heerlijk gevoel gaf dat, en zo werd ik voor de eerste keer in mijn leven klaargemaakt. Ik liet me helemaal gaan tot groot plezier van de moeder van Robby.
Hierna kreeg ik verder alleen mijn pyjamatruitje aan, zodat mijn luierkontje goed zichtbaar bleef. Ik bekeek mezelf nog een keertje in de spiegel, en eigenlijk was het een belachelijk gezicht. Een grote jongen en dan als een kleine jongen te zijn aangekleed. Maar het gevoel wat de luier gaf maakte veel goed.
Toen naar beneden waar Robby op de bank naar de televisie zat te kijken. Ik ging naast hem zitten, en begon een beetje te lachen. Wat een idioot gezicht, dacht ik bij mezelf twee grote jongens op de bank met allebei een dikke luier rond de billen, een plastic broek aan en een luierpakje. Wat zouden de andere kinderen uit de klas wel niet moeten denken.
Na verloop van een halfuur ging de deurbel en er kwam visite binnen. Een oom en tante van Robby deze keken helemaal niet raar op dat we met luiers aan naar de televisie zaten te kijken. Ik moest even bij de tante van Robby komen en ze trok me op haar schoot en begon me een beetje te kietelen. Onderwijl vroeg ze aan me;
"Ben je nog droog, of heb je al een ongelukje gehad?" Hierbij wreef ze ter controle over de voorkant van de luier wat weer een waanzinnig gevoel gaf. Het knuffelen vond ik een waanzinnig fijn gevoel. Ik mocht terug naar mijn eigen plaatsje op de bank, maar ondertussen was de oom van Robby hier al gaan zitten. Ik mocht bij hem op schoot verder naar de televisie kijken. Af en toe ging de hand van Robby's oom ook over de voorkant van de luier en dan streek en tikte hij op de luier. Hij had zij knieen bij elkaar en ik mijn benen wijd zodat hij zonder moeite lekker over de luier kon wrijven. Robby's moeder zei plots;
"Bedtijd, jongens naar boven". Boven aangekomen werden we beiden gecontroleerd of we nog 'droog' waren. Mijn luier was nog droog maar ik kreeg wel enige aandrang om te gaan plassen. Mijn luier werd afgedaan en ik mocht naar de WC. Teruggekomen was ik meteen aan de beurt voor de luier. Ik werd weer opgetild en op de commode gelegd. Mijn enkels werden weer beetgepakt en mijn billen werden opnieuw gepoederd en in de luierzalf gezet. Hierna werd de luier onder mijn billen geschoven en deze werd weer vastgezet met 4 luierspelden. Hetzelfde plastic broekje werd me weer aangedaan. En ik werd weer gecontroleerd of de luier goed onder het broekje zat. Hierna ging het luierpakje weer over de luier heen en werd aan de onderkant vast geklikt. Ik moest beneden de oom en tante nog welterusten zeggen en van beiden kreeg ik een nachtzoen en een knuffel.
Boven aangekomen werd ik in bed gestopt samen met Robby sliepen we in een bed. In bed begon Robby een beetje te praten en te vragen of ik het ook fijn vond een luier te dragen. Natuurlijk kon ik niets anders als antwoord geven dat ik het heel prettig vond.
"Weet je, misschien krijgen we morgen ook weer luiers aan. Dat is ook best wel spannend om overdag een luier en babykleding te dragen." Het idee stond me wel aan maar ik was ook een beetje ongerust. Want wat moest je, als je buiten wilde spelen, zouden andere kinderen zien dat je dan een luier om hebt of zullen ze je er mee pesten. Maar de gedachte wond behoorlijk op.
Ik was al vroeg wakker en had in mijn luier geplast. Het voelde lekker warm aan en zwaar. Ondertussen werd Robby ook wakker en streek over mijn luier en zei:
"Je hebt een flinke natte luier. Ik vroeg aan hem wat het nu inhield om ook overdag een luier te dragen, moest je hier ook mee naar buiten of bleef de schade beperkt. Mocht je binnenblijven." Robby's moeder kwam de kamer binnen en vroeg of we lekker hadden geslapen, onderwijl trok ze het dek weg en controleerde onze luiers.
"Wel," zei ze "gelukkig hebben jullie allebei een luier om gehad want ik geloof dat zonder de luiers het bed was veranderd in een zwembad. Jullie gaan eerst ontbijten. Kom maar mee." We liepen achter haar aan en nu was het toch een vervelend gevoel mijn billen begonnen een beetje te branden van die natte luier en deze (luier) hing ook zwaar tussen mijn benen.
Beneden kregen we ons ontbijt en na het ontbijt werd ik als eerste verlost van de natte luier. Ik moest bij de moeder van Robby komen en deze maakt mijn pakje los, trok het luierbroekje naar beneden, maakte de spelden los en ontdeed me van de luier.
"Wel." zei ze, "je had deze luier ook niet heel veel langer om moeten houden want je billetjes zijn behoorlijk rood." En ze gaf er een paar tikjes tegen en mijn piemeltje begon ook weer te steigeren. Natuurlijk was het nu de beurt aan Robby die de dezelfde behandeling onderging.
We werden weer naar boven gestuurd en werden daar gewassen waar extra veel aandacht aan mijn rode billen werd gegeven. Ze werden met extra zorg behandeld. We moesten weer mee naar de slaapkamer van Robby, en terwijl de moeder van Robby op zijn bed ging zitten vroeg ze aan ons:
"Willen jullie een luier vandaag dragen, of een normaal onderbroekje? Als jullie kiezen voor de luier zal ik jullie extra in de gaten houden, want bij Leo is er al enige vorm van luieruitslag en dat is geen prettig gevoel. Ik zal jullie dus heel regelmatig moeten verschonen en dit zal gebeuren zonder dat jullie zeuren mijn luier is nog niet nat of ik ben net zo fijn aan het spelen en, dit is het belangrijkste, jullie blijven de hele dag binnen. Als jullie buiten gaan spelen en jullie hebben allebei een luier aan weet ik niet af de andere kinderen dit ook zo normaal zullen vinden. Ik ben dan een beetje ongerust dat ze jullie gaan uitlachen en voor de gek gaan houden."
De keus was heel snel gemaakt en ik koos natuurlijk voor de luier. Het gevoel wat dat gaf was en is heel prettig. Ik werd weer opgetild en op de commode gelegd en eigenlijk was ik het al een gedeelte gewend. Mijn enkels werden beetgepakt en net als bij een baby omhoog getild. Mijn kontje werd gezalfd en gepoederd en de luier werd onder mijn billen geschoven tussen mijn benen doorgetrokken en vastgespeld met vier luierspelden. Nu werd me een luierbroekje aangedaan met drukknopen. Hierna werd een rompertje gepakt en dit werd me ook aangetrokken en tussen mijn benen vast geklikt met de drukkoopjes.
"Zo, nu nog de bovenkleding" en er werd een T-shirt gepakt, "en nu mag je zelf je broekje uitzoeken." Er lagen een aantal pofbroekjes op een stoel en ik koos er eentje uit met schouderbandjes lichtblauw van kleur bedrukt met kabouters. Deze mocht ik zelf aantrekken. Ik kreeg verder mijn sokken aan, een beer in de handen geduwd en mocht in de spiegel kijken hoe dat ik eruit zag.
Ik zag mezelf in de spiegel staan: een grote jongen van twaalf jaar aangekleed als een baby en het prettig vinden ook. Die luier zat echt prettig en eigenlijk alles wel wat ik aanhad. De luier was ook heel duidelijk zichtbaar en zat erg dik om mijn kont. En dat broekje ook weer een aparte ervaring. Net zo'n peuterbroekje.
Ondertussen werd ook mijn vriendje aangekleed en toen hij klaar was had hij ook net zo'n broekje aan als ik, maar dan in een rode kleur. Het was een prachtig gezicht. Het voelde prettig aan en er werd ook niet raar over gedaan dat we allebei liever een luier omwilden. We kregen gewoon een luier om en babykleding aan. We mochten overal komen in huis maar we mochten alleen niet naar buiten om te spelen en dit vonden we helemaal niet erg.
Ik kreeg een erge dorst en vroeg aan Robby of hij dit ook had. We gingen naar Robby's moeder om te vragen om een glas drinken. Ze vroeg:
"Hoe staat het met de luiers van jullie?", en ze kwam naar me toe en ze streek over de voorkant van mijn broekje om te voelen of de luier nog droog was. Ik kreeg een complimentje omdat ik nog zo'n grote jongen was en ik voelde me nog beretrots ook. Ook mijn vriendje kreeg een complimentje en we kregen allebei een glas melk. Hierna kregen we allebei een aai over onze bol en een klapje op ons luierkontje wat een heerlijk gevoel gaf.
Het is heel raar maar als ik nog wel eens terugdenk aan die tijd komen alleen maar leuke en fijne herinneringen naar boven terwijl er ook wel vervelende dingen waren, Maar die lijk ik nu een beetje te vergeten of deze komen anders in mijn herinnering terug. We mochten dan wel niet naar buiten om te spelen vanwege de andere buurkinderen maar er kwam wel visite die werd binnengelaten en dan zagen ze toch dat we luiers om hadden. Maar ook mensen met kinderen die binnen kwamen vallen vonden we toen heel vervelend. Maar nu zou ik willen dat als ik wel eens buiten loop met een luier aan dat er een opmerking gemaakt werd in de vorm van:
"Moet je nou eens kijken, hij lijkt wel een luier aan te hebben". Dit is het gekke, de mensen kijken wel en er zullen er ook wel bij zijn die dit opmerken maar ik krijg heel weinig reacties. De meeste mensen merken het nog geen eens.
Laatst heb ik al mijn moed en durf bij elkaar gezocht en heb gereageerd op een advertentie waarin een naaister zich aanbood om speciale kleding voor feesten en partijen te maken. Ik heb luierpakjes laten maken en ook een aantal babypakjes, hesjes en pofbroekjes. Het was best wel spannend om dit te vragen en ze keek op zo'n een bepaalde manier naar me. Maar ik kan er ook wel natuurlijk heel andere gedachtes bij hebben gehad, want je haalt je op een gegeven moment alles in je hoofd. Ik heb wel het idee gehad dat deze mevrouw zich ook afvroeg, waar heb je dit nu toch voor nodig? Ik gaf als antwoord dat dit voor een feestje bedoeld was. En ergens is dit ook wel zo.
Maar ze vroeg ook; "Wel pas het maar aan dan kan ik ook meteen kijken of het allemaal goed zit". Dit was ook weer een heel aparte ervaring. Het paste heel goed en toen zei ze:
"Alleen de luier mis je nog volgende week heb ik de rest van de kleding af en als je dit dan komt halen neem dan ook een luier mee. Dan ik zien of de maat goed is en of de luier goed onder de kleding zit. Of er eigenlijk wel genoeg ruimte is voor de luier onder de kleding." Hier had ik misschien wel op gehoopt maar beslist niet verwacht en het maakte me eigenlijk een beetje ongerust want hoe zou er gereageerd worden als daar daadwerkelijk met een luier aan mijn bestelde babykleding zou gaan staan passen, van zo onder het mom zo leuke kleding voor een feestje.
Het viel een beetje rauw op mijn dak en moest nog heel erg aan het idee wennen maar naarmate de week vorderde kreeg ik er toch wel zin in ik was benieuwd hoe ze zou reageren. De dag was daar dat er was afgesproken dat de bestelde kleding af zou zijn. Ik belde haar op en vroeg haar of de kleding af was. Ze gaf als antwoord:
"Ja, kom het vanmiddag maar halen en vergeet dan niet om een luier te dragen want anders krijg je het niet mee!" Binnen het uur stond ik bij haar voor de deur ik had een dikke nachtluier aan, een luierpakje en hier over heen een ruim vallend trainingspak. Maar evengoed was toch ook nog wel duidelijk zichtbaar dat ik hieronder een luier aan had.
"Wel,", zei ze toen binnen stond, "doe je schoenen maar uit en je trainingspak dan zal ik ondertussen je luierpakjes en je babybroekjes halen van boven. Maar eigenlijk, laat eerst maar eens zien hoe dit je staat." Nou daar stond ik in de gang van een vreemd huis met alleen mijn luier en luierpakje aan.
Ze kwam op me af en net als vroeger werd er weer eens een keer over mijn luierkontje gewreven en kreeg ik ook een paar klappen op de dikke luier. Toen moest ik me omdraaien. En ze voelde aan de voorkant van mijn luier of deze nog droog was.
"Wel," zei ze, "zo te voelen ben je nog een grote jongen kom maar mee naar de woonkamer ga hier maar zitten," Ze wees een plekje aan op een speelkleed, "dan zal ik de kleding van boven halen. Ik ben benieuwd hoe het past." Maar daar was ikzelf ook eigenlijk best wel benieuwd naar.
Het leken wel uren voor dat ze weer naar beneden kwam met de babykleding. De deur ging open en ze had kleding in haar handen waar ik nooit van had durven dromen. Allemaal babykleding maar dan vertaald naar een grotere maat. Mijn penis begon van opwinding te groeien en te kloppen tegen de luier.
"Nu kom maar eens passen." Ik stond op en liep naar haar toe. Haar hand ging over de voorkant van mijn luier en ze vroeg:
"Je bent toch nog wel droog hT, want zulke mooie kleding is niet bestemd voor jongetjes die nog in hun luiers plassen." Ik was niet droog meer. Maar evengoed mocht ik de kleding passen en ik werd echt helemaal gek van opwinding. Ik werd van alle kanten bekeken in de verschillende kleding en mocht ook voor de spiegel staan om te zien hoe het allemaal stond. Ik vond (en vind) het prachtig enige voorkeur heb ik toch wel voor de luierpakjes want het zit heel prettig (de luier wordt dan extra tegen je plasser gedrukt) en het staat heel leuk.
Nou laat verder de fantasie maar weg, misschien heb ik hier en daar iets in het verhaal aangedikt, maar de waarheid heb ik verder geen geweld aangedaan. Ik hoop dat ik hier niet om wordt uitgelachen of dat je bij je zelf zegt: wat een gek. En anders? Nou dan kan ik er verder weinig aan veranderen.
